Los ultimas dias en Bolivia....
Door: ikzelve
Blijf op de hoogte en volg pieter
17 Januari 2013 | Bolivia, Potosí
Hallo, hallo, hallo!!!
Naar wij vernomen hebben dat er sneeuw ligt in België, willen we jullie er even van op de hoogte brengen dat wij op weg zijn naar 35 graden!!!!!
Sorry hiervoor........ :-)
Bon, waar waren we? Oh ja.... in La Paz!!
Vol interesse zijn we vertrokken naar Tiwanaku, de hoofdstad van de ... Tiwanaku's, die er zo'n 2000 jaar geleden leefden.
Daar aangekomen waren we een beetje ontgoocheld. Er was niets te zien,.... alles was namelijk kapot!!! (duidelijk geen duurzame bouwers)
Ook was er nergens uitleg voorzien en snapten er dus niet veel van.
De volgende dag zijn we naar de "death road" gegaan met onze eigenste fietsjes. Ook hier was niets te zien!!!.... want er was mist...
Dit hebben we niet aan ons hartje laten komen en begonnen vrolijk aan de afdaling. Hierbij werden we vergezeld door een gigantische stortbui, die voor de nodige verkoeling heeft gezorgd. Na zo´n 30 kilometer vielen we door de wolken en kregen we een prachtig beeld van de vallei.
Al bij al een avontuurlijke en geslaagde afdaling te beginnen op 4650 meter tot 1200 meter.
Onze tijd in La Paz was tot z´n einde gekomen. Namen afscheid van de 'casa de ciclistas' (met bijbehorende hollanders) en vertrokken richting Potosi. Dit zou onze uitvalsbasis worden voor bezoeken aan Sucre en Uyuni.
Eérst zijn we naar Uyuni getrokken om de beruchte 'salar de Uyuni' eens van dichtbij te bekijken. Deze zoutvlakte is de grootste ter wereld en we hadden dan nog eens het geluk, dat het net geregend had. Wat de zoutvlakte omtoverde in 's werelds grootste spiegel. De tocht duurde drie dagen en voerde ons langs de meest verscheiden natuurfenomen.
Van de zoutvlakte tot lagunes met flamingo's tot vulkanen en geisers in de woestijn.
Ook de overnachtingen in zouthotels maakten deze tocht uniek en tot één van de mooiste die we ooit gedaan hebben. Er zijn werkelijk te veel foto's voor op de blog, dus de rest is voor later.....
Terug in Potosi zijn we de zilvermijnen gaan bezoeken, die Spanje zo rijk maakten. (Al valt daar tegenwoordig niet veel meer van te zien..... ;-)
Zeer interessant, indrukwekkend, maar ook een beetje erg om te zien hoe de mensen zich hier nog uitsloven in de mijnen. En dit voor een klein loon...
Onze uitstap naar Sucre stond hier lichtelijk lijnrecht tegenover...
We hadden in het begin van de reis al gezegd dat we éénmaal iets zeer luxueus zouden doen. Aangezien we bijna in het dure Argentinië waren, was dit onze laatste kans.
Zo gezegd, zo gedaan! We zochten heel Sucre af naar een hotel met zwembad. In één van de hotels keek de man achter de balie ons nogal verwonderd aan toen we, in onze schrale en stinkende fietspakjes, de presidentiële suite van Evo Morales weigerden, ondanks de korting. Dit wegens zijn te antieke smaak van meubels....
We hebben dan maar genoegen genomen met een kamer in een ander hotel. Deze had enkel een eigen salon, jacuzzi en sauna.
Maar we hebben er enorm hard van genoten!!
Oh ja,.... we hebben er ook aan cultuur gedaan.
Nu zijn we ons aan het voorbereiden op het vertrek naar Salta, Argentinië.
Hier blijven we enkele dagen, om dan de oversteek te maken richting Iguazú.
Tot dan lieve lezertjes!!!!
P & N
Naar wij vernomen hebben dat er sneeuw ligt in België, willen we jullie er even van op de hoogte brengen dat wij op weg zijn naar 35 graden!!!!!
Sorry hiervoor........ :-)
Bon, waar waren we? Oh ja.... in La Paz!!
Vol interesse zijn we vertrokken naar Tiwanaku, de hoofdstad van de ... Tiwanaku's, die er zo'n 2000 jaar geleden leefden.
Daar aangekomen waren we een beetje ontgoocheld. Er was niets te zien,.... alles was namelijk kapot!!! (duidelijk geen duurzame bouwers)
Ook was er nergens uitleg voorzien en snapten er dus niet veel van.
De volgende dag zijn we naar de "death road" gegaan met onze eigenste fietsjes. Ook hier was niets te zien!!!.... want er was mist...
Dit hebben we niet aan ons hartje laten komen en begonnen vrolijk aan de afdaling. Hierbij werden we vergezeld door een gigantische stortbui, die voor de nodige verkoeling heeft gezorgd. Na zo´n 30 kilometer vielen we door de wolken en kregen we een prachtig beeld van de vallei.
Al bij al een avontuurlijke en geslaagde afdaling te beginnen op 4650 meter tot 1200 meter.
Onze tijd in La Paz was tot z´n einde gekomen. Namen afscheid van de 'casa de ciclistas' (met bijbehorende hollanders) en vertrokken richting Potosi. Dit zou onze uitvalsbasis worden voor bezoeken aan Sucre en Uyuni.
Eérst zijn we naar Uyuni getrokken om de beruchte 'salar de Uyuni' eens van dichtbij te bekijken. Deze zoutvlakte is de grootste ter wereld en we hadden dan nog eens het geluk, dat het net geregend had. Wat de zoutvlakte omtoverde in 's werelds grootste spiegel. De tocht duurde drie dagen en voerde ons langs de meest verscheiden natuurfenomen.
Van de zoutvlakte tot lagunes met flamingo's tot vulkanen en geisers in de woestijn.
Ook de overnachtingen in zouthotels maakten deze tocht uniek en tot één van de mooiste die we ooit gedaan hebben. Er zijn werkelijk te veel foto's voor op de blog, dus de rest is voor later.....
Terug in Potosi zijn we de zilvermijnen gaan bezoeken, die Spanje zo rijk maakten. (Al valt daar tegenwoordig niet veel meer van te zien..... ;-)
Zeer interessant, indrukwekkend, maar ook een beetje erg om te zien hoe de mensen zich hier nog uitsloven in de mijnen. En dit voor een klein loon...
Onze uitstap naar Sucre stond hier lichtelijk lijnrecht tegenover...
We hadden in het begin van de reis al gezegd dat we éénmaal iets zeer luxueus zouden doen. Aangezien we bijna in het dure Argentinië waren, was dit onze laatste kans.
Zo gezegd, zo gedaan! We zochten heel Sucre af naar een hotel met zwembad. In één van de hotels keek de man achter de balie ons nogal verwonderd aan toen we, in onze schrale en stinkende fietspakjes, de presidentiële suite van Evo Morales weigerden, ondanks de korting. Dit wegens zijn te antieke smaak van meubels....
We hebben dan maar genoegen genomen met een kamer in een ander hotel. Deze had enkel een eigen salon, jacuzzi en sauna.
Maar we hebben er enorm hard van genoten!!
Oh ja,.... we hebben er ook aan cultuur gedaan.
Nu zijn we ons aan het voorbereiden op het vertrek naar Salta, Argentinië.
Hier blijven we enkele dagen, om dan de oversteek te maken richting Iguazú.
Tot dan lieve lezertjes!!!!
P & N
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
